درویش خسرو

[دَرْ خُ رَ / رُو] (اِخ)پیشوا و رئیس نقطویهء قزوین در عهد شاه عباس اول صفوی بنا بقول مورخین عصر صفوی وی نسبت پستی داشت و از مردم فرومایهء قزوین بود اما در بین نقطویه اندک اندک اهمیتی یافت و در قزوین دستگاه ارشاد چید و مسجد و تکیه ای برای خود ترتیب داد وعده ای مرید نیز پیرامونش جمع شدند گویند شاه عباس خود یک چند در تکیهء او رفت و آمد میکرد و سرانجام در وقتی که عازم سفر لرستان بود بفرمود تا درویش خسرو و مریدانش را گرفتند ( 1002 ه ق) و هنگامیکه از سفر مزبور بازگشت همهء آنها را بقتل رسانید (از دایره المعارف فارسی) و رجوع به سبک شناسی بهار ج 3 ص 255 شود.