درویش

1305 ه ق) آهنگساز ایرانی و استاد بزرگ تار متولد تهران، پدرش - [دَرْ] (اِخ) (غلامحسین) معروف به درویش خان ( 1251 بشیر طالقانی کارمند ادارهء پست و با موسیقی آشنا بود و پسر را در حدود 10 یا 11 سالگی به دستهء موزیک دارالفنون سپرد، درویش ابتدا به آموختن طبل کوچک سپس به شیپور پرداخت و با نت آشنا شد و جزء نوازندگان دستهء مخصوص عزیزالسلطان گردید درویش همراه عده ای از نوازندگان مسافرتی برای پر کردن صفحهء گرامافون به انگلستان کرد و در 1911 م نیز سفری برای همین منظور به روسیه نمود سرانجام در شب چهارشنبه دوم آذر 1305 ه ش در حالیکه با درشکه عازم منزلش بود بسبب تصادم درشکه با اتومبیل درگذشت درویش مردی آزادمنش و دارای طبعی لطیف و ذوقی سرشار بود وی از مریدان ظهیرالدوله بود و پس از وفات در مقبرهء ظهیرالدوله (بین تجریش و دربند) بخاک سپرده شد درویش بسبب آشنائی با موزیک نظامی در نوازندگی تکنیکی خاص و بدیع داشت و با ابتکارات خود موسیقی ایرانی را تا حدی از حالت یکنواختی خارج ساخت از کارهای مهمش اضافه کردن یک سیم سفید است به تار، ساختن قطعات ضربی معروف به پیش درآمد از ابتکارات او شمرده شده، آثار متعددش عبارتند از پیش درآمدها (ماهور، ابوعطا، سه گاه، شوشتری، افشاری، راگ)، رنگها از جمله رنگ اصفهان که آن را برای اپرت پریچهر و پریزاد (اثر رضا شهرزاد) ساخته است، تصنیفها و کنسرت هائی نیز برای اعانت به مستمندان و آسیب دیدگان ترتیب داده است (از دائره المعارف فارسی ) و رجوع به غلامحسین خان درویش در ردیف خود شود.