در و دوز
[دَ / دِ / دُ رُ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) معنی ترکیبی آن دریدن و دوختن است و کسی را گویند که صاحب تجربه و دانا باشد که اگر احیاناً امر غلطی از او سر زند اصلاح آن را به دانستگی تواند (لغت محلی شوشتر - نسخهء خطی) درادوزا دران و دوزان درانه و دوزانه رجوع به درادوزا شود || کسی را گویند که جنگ و صلح و نیکی و بدی را با هم کند (لغت محلی شوشتر خطی) : سال و نیم است که غمگین دل و رنجورتنی با بلا بر ستد و داد و در و دوز پدرسوزنی || حیله مکر تزویر (یادداشت مرحوم دهخدا) : ای سوزنیک چون پسر خواجهء کلاج با زرق و لباسات و فسون و در و دوزی سوزنی.