درمانگاه
[دَ] (اِ مرکب) محل درمان جایی که بیمار را معالجه کنند || مطب (یادداشت مرحوم دهخدا) کلینیک( 1)؛ به معنی مطب در بیمارستان، و آن قسمتی از بیمارستان است که دارای تختخواب است و یک سرپزشک آنرا اداره می کند (از لغات فرهنگستان) مؤسسه ای برای تشخیص بیماری و درمان بیماران سرپائی امروزه درمانگاهها بوسیلهء بیمارستانهای عمومی یا خصوصی و سازمانهای صنعتی یا کارگری یا گروهی از پزشکان اداره میشوند مبدأ پیدایش درمانگاهها داروخانه هایی بوده است که به فقرا امروزه « دارالشفای مشهد » داروی رایگان میداده اند در ایران از زمان های بسیار قدیم درمانگاههای رایگان وجود داشته مانند Clinique Clinic - ( درمانگاههای بیمارستانها و مؤسسات خیریه غالباً مجانی است (از دائره المعارف فارسی) ( 1.