درستی

[دُ سَ / دُ سِ]( 1) (اِخ) درشتی نام دختر انوشیروان است که در حبالهء بهرام بود (برهان) (آنندراج) و آن مرکب از دُر و ستی است (از شرح احوال رودکی ص 1105 ) این نام مأخوذ از هفت پیکر نظامی است، و اگر برساختهء نظامی نباشد مصحف واستی (= واشتی)، ملکه و زوجهء خشایارشا باشد و نیز ممکن است کلمه آستین باشد مخفف آستینا که نام زوجهء شاپور دوم بود و در اینجا زوجهء بهرام پنجم دانسته شده است (از حاشیهء معین بر برهان) : دخت کسری ز نسل کیکاووس دُرستی نام و خوب( 2) چون نیز توان تلفظ کرد ( 2) - ن ل: نغز « دُرْسْتی » طاووسنظامی ( 1) - کلمه را.