درر

[دَ رَ] (ع اِ) دررالطریق؛ میانهء راه (منتهی الارب ) قصد و متن و میانه و قسمت مستقیم راه (از اقرب الموارد ||) دررالبیت؛ پیشگاه خانه (منتهی الارب ) گویند: داری درر دارک؛ یعنی خانهء من روبروی خانهء تو است و آن وقتی است که دو خانه رو در روی هم باشد (از اقرب الموارد ||) دررالریح؛ جای وزیدن باد (منتهی الارب ) مهب و وزیدنگاه باد (از اقرب الموارد ||) هما علی درر واحد؛ یعنی بر قصد واحدی هستند (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).