دربسته

[دَ بَ تَ / تِ] (ن مف مرکب) بسته در مقابل درباز که در آن مسدود باشد : خانه دربسته دار بر اغیار تا در او این غریب مهمانستخاقانی حجرهء خاص دید دربسته خازن از جستجوی آن رستهنظامی یکی باغ دربسته پر سیب و نارنظامی سرائیست کوتاه و دربسته سخت نپندارم آنجا خداوند رختسعدی عاقبت از شهر بگذشتیم و در هامون شدیم میهمان در خانهء دربستهء مجنون شدیم وحید فدای خانهء دربسته ات شوم مجنون به هر طرف که نظر می کنم بیابان است ؟ (امثال و حکم) - چشم دربسته؛ چشم بر هم نهاده مقابل چشم باز : گره برزد ابروی پیوسته را گشاد از گره چشم دربسته رانظامی - کار دربسته؛ کار دشوار کار لاینحل : گشایش دهد کار دربسته رانظامی || مسدود : در حاجت از خلق دربسته به ز دریا نیی؟ آدمی رسته بهنظامی || نعت مفعولی از دربستن رجوع به دربستن شود - حنا دربسته؛ حناگرفته آلوده به حنا خضاب کرده : و سرانگشتان حنا دربسته (التفهیم ||) مغلول بسته بندکرده شده : ترا گردن دربسته به یوغ وگرنه نروی راست با سپارلبیبی || سرحد|| سرزمین || دربند مستحکم بندشده || خاموش بی زبان گنگ ساکت کسی که زبانش لکنت داشته باشد الکن (ناظم الاطباء ||) کنایه از تمام و کمال و بی قبض و تصرف غیری دربست (آنندراج) : چو در گیسو گره بندی یساول که اقطاع ترا دربسته گردد امیرخسرو (از آنندراج) گرچه هرگز یک سخن با من نمی گوید ز شرم باغ حسن بی شریکش مال من دربسته ست وحید (از آنندراج) عشرت ده روزهء گل قابل تقسیم نیست وقف بلبل می کنم دربسته باغ خویش را صائب (از آنندراج) دهند اگر به تو دربسته خلد چندان نیست که گوشه ای به تو از عالم رضا بدهند صائب (از آنندراج) شد ز دنیا چشم بستن جنت دربسته ام خط کشیدن در جهان خط امانی شد مرا صائب (از آنندراج) به اندک کوشش یوسف فروشان زلیخا مصر را دربسته می داد سنجر کاشی (از آنندراج).