درازپشت
[دِ پُ] (ص مرکب) که پشت طویل دارد أطنب حَبَرکی سِناب (منتهی الارب) : مردی بود کوتاه به لون اسمر و نیکو و شیرین و درازپشت و کوتاه ساق و فصیح اندر لفظ (مجمل التواریخ و القصص)شَجَوجی و شَجَوجاء؛ درازپشت کوتاه پای (منتهی الارب).