دخیل

[دَ] (ع ص، اِ) حائل حرف متحرک که میان تاسیس و روی افتد (المعجم) حرفی که میان حرف روی و الف تاسیس بود (منتهی رعایت همسانی حرف دخیل « عاقل » در واژهء « ق» الارب) در علم قافیه حروف متحرکی که میان الف تأسیس و روی درآید مانند در قوافی واجب نیست (از دایره المعارف فارسی) دخیل در لغت درآینده است و چون این حرف میان تأسیس و روی درآمده است به این اسم موسوم گردیده و جمعی که تکرار تأسیس در قوافی مثل روی لازم شناسند دخیل را حایل نام کنند که حایل است میان دو حرف واجب الاتیان والتکرار (تذکرهء مرآه الخیال ص 109 ) : قافیه در اصل یک حرفست و هشت آنرا تبع چار پیش و چار پس این نقطه آنها دایره حرف تأسیس و دخیل و قید و ردف آنگه روی بعد از آن وصل و خروج است و مزید و نایره.