دجیه
[دُ یَ] (ع اِ) کازهء صیاد (منتهی الارب) کمینگاه شکارگر خانهء صیاد (مهذب الاسماء ||) تاریکی (منتهی الارب) تاریکی شب || از کمان باندازهء دو انگشت من القوس اصبعین توضع فی طرف السیر الذی یعلق به القوس ج، دجی (از منتهی الارب) ||جای گوژانگبین (مهذب الاسماء).