دبیر
[دَ] (اِخ) نام شاعری برهمنی مذهب فرزند رئیس قبیله ای در کنجاوه از مضافات لاهور نزد علمای مشهور مسلمان زمان خود تحصیل علوم ادبی و فنون عقلی کرد و به دبیری یکی از نواب ها رسید و در هجو درانیان از شاهجهان آباد بیرون رفت و در سال 1305 ه ق درگذشت این بیت او راست: دل صدچاک دارد شانه زان رو که با اشعار باشد الفت او (از قاموس الاعلام ترکی).