ابوعمرو
[اَ عَمْرْ] (اِخ) عبدالوهاب بن عبدالرحمن بن محمد بن سلیمان السلمی المائقی نیشابوری. خالوزادهء ابوالقاسم قشیری و داماد او. وی نیز مانند ابوالقاسم مرید ابوعلی دقاق است و ابو عمرو را اشعاری است در زبان خویش یعنی فارسی و از ابوطاهر زیادی و جز او حدیث شنیده و ابولاسعدهبه الرحمن ابی سعید قشیری از او روایت کند. وفات او در حدود سال 470 ه . ق. بود.