دایماً
[یِ مَنْ] (ع ق) دائماً بطور پیوسته همیشه مدام علی الدوام همه وقت : دایماً یکسان نماند حال دوران غم مخور حافظ و دایماً ( درویشان و دوستان بواسطهء قدم شریف ایشان می آمدند (انیس الطالبین نسخهء خطی کتابخانهء مؤلف ص 134.