دام
(اِخ) موضعی است (منتهی الارب) سکری گوید در شرح این گفتهء جریر: یا حبذا الخرج بین الدام و الادمی فالرّمث من برقه الرّوحان فالغرف که دام و اَدمی و روحان از بلاد بنی سعد است و حفصی گوید که دام و ادمی از نواحی یمامه است (معجم البلدان).