داغ گرفتن
[گِ رِ تَ] (مص مرکب) داغ پذیرفتن اثر داغ برو پیدا آمدن : جایی که داغ گیرد دردش دوا پذیرد الا که داغ سعدی کاول نظر نهادیسعدی دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد چو لاله دامنم از آب داغ می گیرد سلیم (از آنندراج).