دارمی
[رِ] (اِخ) محمد بن عبدالواحد تمیمی از خاندان بنی تمیم بوده و در بغداد میزیسته است القائم بالله خلیفهء عباسی او را بسفارت نزد امیر افریقا فرستاد او که طبع شعری داشت مدتی نزد مأمون بن ذوالنون اقامت کرد و تا سال 455 ه ق که پایان زندگانی اوست در نزد مأمون بود دارمی مذهب شافعی داشت و به هوشمندی شهره بوده است (از ریحانه الادب بنقل از تاریخ بغداد و طبقات الشافعیه).