دادگاه

(اِ مرکب) محکمه دارالعدل جای انصاف (آنندراج) دادگه آنجا که بدادمظلومان رسند آنجا که حق از باطل تمیز دهند و مظلوم از ظالم بیرون آرند آنجا که حق مظلوم از ظالم ستانند || در اصطلاح دادگستری، محکمه و آنجا که قاضی حق از باطل تمیز کند و مظلوم از ظالم بیرون آرد و آن را انواع باشد بترتیب اهمیت و صلاحیت ذاتی بشرح ذیل و هر یک را دو قسمت است: کیفری و حقوقی: 1- دادگاه بخش یا محکمهء صلح 2- دادگاه شهرستان یا محکمهء بدایت 3- دادگاه استان یا محکمهء استیناف قسمت کیفری دادگاه بخش به محکمهء خلاف معروف است و قسمت کیفری محکمهء بدایت دادگاه جنحه نامیده می شود و طبق قانون تشکیلات عدلیه دادگاه دیگری بنام دادگاه عالی جنائی نیز در مرکز هر استان وجود دارد که امور جنائی را مورد رسیدگی قرار می دهد و بیرون از سه دادگاه دادگاههای دیگری از قبیل دادگاههای اختصاصی نظامی (بدوی و تجدید نظر) و دادگاه زمان جنگ نیز باشد و نیز دادگاه اداری را توان نام برد یعنی محکمه ای که بتخلفات مأموران اداری هر وزارتخانه رسیدگی کند و اعضاء آن از مأموران اداری همان وزارتخانه انتخاب شوند || دادگاه عالی انتظامی قضاه، محکمه ای که بتخلفات قاضی و ارتقاء مقام او رسیدگی کند و فقط در پایتخت باشد و دادسرای انتظامی قضاه در معیت آن بکار پردازد( 1 ||) جایی که از روی عدل و قانون و 1) - تشکیلات قضائی ایران پس از پیروزی ) ( داد باشد و از آن پرستشگاه اراده شود (خرده اوستا گزارش پورداود ص 132 و 137 انقلاب اسلامی، مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قوانین مصوب ناشی از آن است.