دأداء
[دَ] (ع ص) (لیله)؛ سخت تاریک (شب) (منتهی الارب) دأدأ دأداه دأدأه (منتهی الارب ||) قضا || فراخ از قلعه ها و وادیها (منتهی الارب) (آنندراج (||) اِ) آخر ماه || شب بیست و پنجم و ششم و هفتم || شب بیست و هشتم و نهم || سه شب از آخر ماه (منتهی الارب) و نیز رجوع به دیداء و دؤدوء شود ج، دَآدی (منتهی الارب ||) آخر شب از ماه (مهذب الاسماء).