ابوعمار

[اَ عَمْ ما] (اِخ) ابراهیم بن یزیدبن الاسودبن عمر بن ربیعه بن ذهل بن ربیعه الحارثه بن ذهل بن سعدبن مالک بن خالد نخعی. یکی از فقهای تابعین. مادر او ملیکه دختر یزیدبن قیس است. او خدمت امّالمؤمنین عائشه رضی الله عنها را دریافته لکن از او روایتی ندارد. و شاگرد دو خال خویش عبدالرحمن بن قیس و اسودبن قیس باشد و از علقمه بن قیس النخعی نیز که عمّ اخوال اویند اخذ روایت کرد. و ابوزرعه گوید النخعی من اعلام الاسلام. و ابوحنیفه بدرک حضور وی مفاخرت کردی. و او از سخنان بیهوده پرهیز داشت و اگر پرسشی از نابایست میرفت جواب نمیگفت یا پاسخی نه بر مراد سائل میداد؛ چنانکه وقتی حال او پرسیدند گفت اگر خواهی وام من گذاری یا برهنگی من پوشی بازگویم و گرنه حال من نیز چون تو و دیگر کسان است. گفتند ولادت تو بچه زمان است گفت بدان زمان که ولادت من ضرورت یافت. پرسیدند نسب تو بکدام کس رسد گفت بجد من و او نام خویش داند. مولد او به سال 46 یا 47 ه . ق. بود و در سال 95 یا 96 ه . ق. درگذشت.