خیل
[خَ / خی] (ع مص) گمان بردن منه: خال الشی ء خیلا، خیله خالا، خیلانا، مخیله، مخاله، خیلوله و متکلم وحدهء مضارع آن اِخال می باشد و اَخال لغت ضعیفی است || مداومت کردن برخوردن انغوزه (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).