خیفاء
[خَ] (ع ص) مؤنث اخیف (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) -ناقهء خیفاء؛ ناقه ای که پوست پستان وی فراخ باشد (منتهی الارب) ج، خیفاوات || - ناقهء فراخ پستان (منتهی الارب) ج، خیفاوات || نوشته یا شعری که یک کلمهء آن منقوط و کلمهء دیگر غیر منقوط باشد (از مطول).