خیس
[خَ] (ع اِ) غم || خطا گمراهی (|| مص) غدر کردن و شکستن عهد خیسان || وعدهء خلاف کردن || لازم گرفتن فلان جای را || بوی گرفتن مردار منه: خاست الجیفه || رام کرده شدن منه: یخاس انفه || کاسد شدن چیزی (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) منه: خاس البیع و الطعام.