خوش حساب
[خوَشْ / خُشْ حِ] (ص مرکب) خوش معامله آنکه در معامله دغلکاری ندارد آنکه در داد و ستد و وام خواهی و وام گیری راست کردار است - آدم خوش حساب؛ آنکه دین خود را بموقع و بدون معطلی می پردازد مقابل بدبده مقابل بدحساب.