خوب

(ص) خوش نیک ضد بد (ناظم الاطباء) نیکو (برهان قاطع) جید مقابل ردی نغز پسندیده (یادداشت بخط مؤلف) : پسته حریر دارد و وشّی معمدا از نقش و از نگار همه خوب چون بهار معروفی ای زین خوب زینی یا تخت بهمنیدقیقی یکی جای خوبش فرودآورید پس آنگاه خوردند هر دو نبیددقیقی فلک مر جامه ای را ماند ازرق مر او را چون طرازی خوب کرکمبهرامی شما را همه یکسره کرد مه بدان تا کند شهر از این خوب رهفردوسی اگر زو شناسی همه خوب و زشت بیابی بپاداش خرم بهشتفردوسی بیندیش و این را یکی چاره جوی سخنهای خوب و به اندازه گویفردوسی زآنکه با زشت روی دیبه و خز گرچه خوبست خوب ننمایدناصرخسرو خوب نبود سوخته جبریل پر در عشق تو آنگه از رضوان امید مرغ بریان داشتن سنائی و دعاهای خوب گفت (کلیله و دمنه) چو در جایی همه او باش و چون از جای نگذشتی چه داری آرزو آن کن چه بینی خوب تر آن شو خاقانی - خوبکاری؛ نیکوکاری : همه جامهء رزم بیرون کنید همه خوب کاری بافزون کنیفردوسی به از خوب کاری بگیتی چه چیز که اندررسی هم بدان خوب نیزاسدی - خوب کرداری؛ خوش عملی خوش رفتاری نیکورفتاری : خدای یوسف صدیق را عزیز نکرد بخوبرویی لیکن بخوب کرداریسعدی -امثال: بد را باید بد گفت خوب را خوب؛ یعنی حق هر چیز را باید بجا ادا کرد || جمیل رعنا زیبا لطیف ظریف مفرَّح دلپذیر دلکش نازنین صاحب حسن و جمال خوشنما خوش آیند (ناظم الاطباء) مقابل زشت مقابل گست شنگ خوشگل شکیل حَسَن (یادداشت بخط مؤلف) : بحق آن خَمّ زلف بسان منقار باز بحق آن روی خوب کز او گرفتی براز رودکی دانش او نه خوب و چهره ش خوب زشت کردار و خوب دیدار استرودکی چون گل سرخ از میان پیلغوش یا چو زرین گوشوار از خوب گوش رودکی ناز اگر خوب( 1) را سزاست بشرط نسزد جز ترا کرشمه و نازرودکی دلبرا دو رخ تو بس خوبست از چه با یار کار گست کنی؟عمارهء مروزی همه روزه با دخت قیصر بدی هم او بر شبستانْش مهتر بدی بفرجام شیرین بدو زهر داد شد آن دختر خوب قیصرنژادفردوسی مرا گفت خاقان که دیگر گزین که هر پنج خوبند و باآفرینفردوسی ورا پنج دختر بد اندر نهان همه خوب و زیبای تخت شهانفردوسی هزاریک زآن کاندر سرشت او هنر است نگار خوب همانا که نیست در ارتنگ فرخی دست سوی جام می پای سوی تخت زر چشم سوی روی خوب گوش سوی زیر و بم منوچهری که زشت از خوب و نیک از بد بدانی به دل کاری سگالی کش توانی (ویس و رامین) بد او نیک من بود چه عجب زشت من نیز خوب او باشدخاقانی بپاسخ گفت رنگ آمیز شاپور که باد از روی خوبت چشم بد دورنظامی زن خوش منش دلنیشن تر که خوب که پرهیزگاری بپوشد عیوب سعدی (بوستان) بهرچه خوب تر اندر جهان نظر کردم که گویمش بتو ماند تو خوبتر زآنی سعدی (طیبات) ز حادثات زمانم همین پسند آمد که خوب و زشت و بد و نیک در گذر دیدم ابن یمین خوب رخی هرچه کنی کرده یی جلال الممالک || سخت محکم استوار (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : یکی خوب صندوق از آن چوب خشک بکرد و گرفتند در قیر و مشکفردوسی || فاضل شریف || شیرین (ناظم الاطباء ||) عجب شگفت: خوبست که خجالت هم نمی کشی (یادداشت بخط مؤلف (||) ق) چنانکه باید (یادداشت بخط مؤلف) : من خوب مکافات شما بازگذارم من حق شما بازگذارم به بتاوارمنوچهری || پسندیده نیکو جید : خوب اگر سوی ما نگه نکند گوژ گشتیم و چون درونه شدیمکسائی - خوبگوی؛ خوش گفتار : چنین گفت خودکامه بیژن بدوی که من ای فرستاده و خوبگویفردوسی - خوبگویی؛ خوش گفتاری پسندیده گویی : خوبگویی ای پسر بیرون برد از میان ابروی دشمنْت چینناصرخسرو || بسیار (یادداشت بخط مؤلف) : در این میان فقط از حیث عده خوب بود ( 1) - صفت جانشین موصوف شده.