خواز
[خَ] (اِ)( 1) چوبدستی که خر و گاو و سایر ستور را بدان رانند (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج ||) چوبی که در روی آن پارچه های مرطوب اندازند تا خشک شود (ناظم الاطباء) ( 1) - در حاشیهء برهان قاطع چ محمد معین آمده است: ظ خواز مصحف جواز (گواز) باشد.