خوارزمی
[خوا / خا رَ] (اِخ) قاسم بن حسین بن احمد، مکنی به ابومحمد و ملقب به مجدالدین و معروف به صدرالافاضل خوارزمی بسال 555 ه ق زاده شد و بسال 617 ه ق درگذشت و از نحویان حنفی مذهب است در علم عربیت فرید دهر بود و در علم ادب بارع و در شعر و نثر خطب فائق بر دیگران یاقوت از ملاقات او در خوارزم شمه ای می آورد و این اشعار را از او ذکر می کند : یا زمره الشعراء دعوه ناصح لاتأملوا عندالکرام سماحا ان الکرام بأمرهم قد اغلقوا باب السماح و ضعیوا المفتاحا مرگ او بدست تاتاران بسال 618 (یا 617 ) اتفاق افتاد او راست: ضرام السقط فی شرح سقط الزند که در 1276 ه ق در تبریز چاپ سنگی خورده است (از معجم المطبوعات).