خلیس
[خَ] (ع ص، اِ) گیاه خشکی که گیاه تر از بن آن رسته و بهم آمیخته باشد || گیاه خشک زردشده (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد ||) مرد سپیدی که سپیدی وی با سیاهی آمیخته باشد (منتهی الارب) (از تاج العروس): امرأه خلیس؛ زن سپیدی که سپیدی آن بسیاهی آمیخته باشد (منتهی الارب).