خلل پذیر

[خَ لَ پَ] (نف مرکب)هرچیزی که قابل اختلال و تباهی و آشفتگی بود (ناظم الاطباء) آنچه خلل می پذیرد : هر که در کار سخت گیر شود نظم کارش خلل پذیر شودنظامی عنایتی که ترا بود اگر مبدل شد خلل پذیر نباشد ارادتی که مراستسعدی خلل پذیر بود هر بنا که می بینی مگر بنای محبت که خالی از خلل است حافظ خلل پذیرفتن [خَ لَ پَ رُ تَ] (مص مرکب) قبول خلل کردن فساد و تباهی پذیرفتن : به تضریب نمام خائن بنای آن دوستی خلل پذیرد (کلیله و دمنه) خلل پذیری [خَ لَ پَ] (حامص مرکب)حالت خلل پذیرفتن.