خلر

[خُلْ لَ] (اِخ) مکانی نزدیک بدو منزلی شیراز و اطراف آن کوه و خانه ها در پهلوی کوه ساخته اند و بیشتر محصول آنجا کوه ها تاک انگور است و آب آن از باران و انگور آن ضخیم و سطبر پوست و شیرین شود و از آن شیره و دوشاب پزند و به اهل شهر فروشند غالب ارامنه آن انگور را شراب کنند و بعمل آورند و بدور و نزدیک فرستند و فروشند و بروم و فرنگ برند و پسندند و مشهور عالم گردیده، چنانکه شعرا در اشعار آورده اند (از انجمن آرای ناصری) : تعالی زین نگار خلری و جلوه های او که گاهش جلوه اندر روم و گاهی در فرنگستی ؟ (از انجمن آرای ناصری) آبی که آبکش کند اندر خم کی همچو باده ایست در خلر ؟ (از انجمن آرای ناصری) رجوع به خلار در این لغت نامه شود - شراب خلر؛ شراب معروف بی نظیر است که در خلر (خلار) نزدیک شیراز بعمل می آید.