خلد
[خَ] (ع مص) موی سپیده نشده کلانسال گردیدن (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد ||) مقیم در جایی گردیدن (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) یقال: خلد بالمکان او خلد الی المکان || همیشه ماندن (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).