خلج
[خَ] (اِخ) نام جایگاهی در نزدیکی عربه از نواحی زابلستان (از معجم البلدان) ظاهراً این نقطه جایگاه طایفهء خَلَج بوده است رجوع به ص 359 و 246 تاریخ سیستان شود : بوعلی کوتوال از غزنی با لشکری قوی برفت بر جانب خلج که از ایشان فسادها رفته بود در غیبت امیر تا ایشان را بصلاح آرد بصلح یا بجنگ (تاریخ بیهقی).