خفتن

[خُ تَ] (مص) خواب کردن خسبیدن بخواب رفتن (ناظم الاطباء) غنویدن خفتیدن مقابل بیدار شدن خوابیدن تمام سر و گردن و تنه و پایها را بدرازا بر زمین گستردن بخواب شدن هجعت (یادداشت بخط مؤلف) رقد رقود رقاد تهجد (تاج المصادر بیهقی) سبت (دهار) (تاج المصادر بیهقی) : یارم خبر آمد که یکی توبان کرده ست مر خفتن شب را زد بیقی نکو و پاک منجیک بخفتند بهرام و فرزند و زن بماندند تنها همان هر دو تنفردوسی ز خفتن سراسیمه برخاستند بهر جای جنگی بیاراستندفردوسی همه شب بخفتند از خرمی که پیروزیی بودشان رستمی دگر گفت کای شهریار جوان بخفتی و بیدار کردی روانفردوسی پیوسته بروز و بشب تا آنکه بخفتندی (تاریخ بیهقی) خوارزمشاه بخندید، گفت بیشتر در جای کرده است و دیرتر خفته است (تاریخ بیهقی) امیر بخفت و وی بوثاق خویش آمد (تاریخ بیهقی) برتو این خوردن و این رفتن و این خفتن و خاست نیک بنگر که که افکند درین کار چه خواست ناصرخسرو زآنکه پیغمبر شب معراج تا بر ساق عرش از شرف شد نه ز خفتن شد بغار ای ناصبی ناصرخسرو بالش کودکان ز خفتن دان بالش مرد سایهء خفتانسنائی شاه را خواب خوش نباید جفت فتنه بیدار شد چو شاه بخفتسنائی دیده چون خفت که تا خواب بدش باید دید دیده بد کرد جوابش به بتر بازدهید خاقانی رخ گلچهره چون گلبرک بشکفت زمین بوسید و خدمت کرد خوش خفت نظامی ببین سوز من ساز کن ساز تو مگر خوش بخفتم بر آواز تونظامی یاد دارم که شبی در کاروانی رفته بودم و سحر بر کنار بیشه ای خفته (گلستان) کسی گفت با صوفئی در صفا ندانی فلانت چه گفت در قفا بگفتا خموش ای برادر بخفت ندانسته بهتر که دشمن چه گفت سعدی (بوستان) شنید این سخن دزد مغلول و گفت ز بیچارگی چند نالی بخفت سعدی (بوستان) خوشست زیر مغیلان براه بادیه خفت شب رحیل ولی ترک جان بباید گفت سعدی (گلستان) - بر پهلو خوابیدن؛ بر یکی از دو پهلو دراز کشیدن اجلنظاء تخفس تجور طحو (منتهی الارب) - بر قفا خفتن؛ به پشت خفتن : خداوند این علت را باید در خواب بر قفا بازخسبد و بالین پشت کند (ذخیرهء خوارزمشاهی) - به پشت خفتن؛ بر قفا خفتن طاقباز خفتن - به شب خفتن؛ هجود (منتهی الارب) در مقابل روز خوابیدن - به شکم خوابیدن؛ دمر خوابیدن - فروخفتن؛ خوابیدن : فروخفت شه با رقیبان راه ز رنج ره آسوده تا صبحگاهنظامی در آن صحرا فروخفتند سرمست ریاحین زیر پای و باده بر دستنظامی - ناخفتن؛ نخوابیدن : رسم ناخفتن بروز است و من از بهر ترا بی وسن باشم همه شب روز باشم با وسن منوچهری شکایت پیش ازین روزی ز دست خواب می کردم بغمخواران و نزدیکان کنون از دست ناخفتن سعدی - نماز خفتن؛ نماز عشاء صلوه عشاه صلوه عتمه (یادداشت بخط مؤلف) : و چنین گویند که بشریعت توریه اندر و بدان شریعتهای پیشین نماز دیگر فریضه تر بودی و گرامی تر و این نماز را صلوه الوسطی خوانند از بهر آنکه بمیان چهار نماز است نماز بامداد و نماز پیشین و نماز شام و نماز خفتن (ترجمهء طبری بلعمی) همیشه تا که تواند شناخت چشم درست نماز بیگه خفتن ز بامداد پگاهفرخی پس نماز خفتن شب یکشنبه امیر فرودآمدی (تاریخ سیستان) نماز خفتن امیر از شادیاخ برنشست با بسیار مردم (تاریخ بیهقی) پس از نماز خفتن وی برنشست و این کنیزک را با کنیزکی چهار دیگر برنشاندند (تاریخ بیهقی) پس یک شب در آن روزگار مبارک پس از نماز خفتن پرده داری که اکنون کوتوال قلعه ای پیکاوند است بیامد (تاریخ بیهقی) از خواجه عمید عبدالرزاق شنودم حسنک را بردار می کردند، بوسهل نزدیک پدرم آمد نماز خفتن پدرم گفت: چرا آمده ای؟ (تاریخ بیهقی) دست ابراهیم بگرفت و بمنا برد و آنجا نماز پیش و دیگر و شام و خفتن و بامداد بکرد (ابوالفتوح رازی ||) پینکی زدن چرت زدن وَسَن سَنَه || استراحت کردن آرام کردن (ناظم الاطباء) غنودن غنویدن || بخواب رفتن یک عضوی بواسطهء انسداد دوران خون (ناظم الاطباء) خدر: و عوام هر اندامی را که زنده باشد و حس لمس او باطل شود، گویند خفته است (ذخیرهء خوارزمشاهی) - خفتن پای؛ خدر شدن بخواب رفتن (زمخشری ||) منجمد شدن (ناظم الاطباء) : در آبی نرگسی دیدم شکفته چو آبی خفته وز او آب خفته شنیدم کآب خفته زر شود خاک چرا سیماب گشت آن سرو چالاکنظامی || هنگفت شدن غلیظ شدن بستن (ناظم الاطباء) - خفتن شیر؛ کلچیدن و بستن آن (یادداشت بخط مؤلف ||) کند شدن تیزی شمشیر (ناظم الاطباء) ||خمیدن : نخسبد روان چونکه بالا بخفت تو تنها همان زآنکه همراه رفتفردوسی عمر وزید عصر دل خستند و دربستند کل سائلان و زائران را پشت خفت و دل شکست سوزنی - فروخفتن؛ دولا شدن دوتا شدن : بسته کف دست و کف پای شوخ پشت فروخفته چو پشت شمنکسائی || بوسیدن (ناظم الاطباء ||) مردن موت (منتهی الارب ||) خاموش شدن (یادداشت بخط مؤلف) : کنون بایدت عذر تقصیر گفت نه چون نفس ناطق ز گفتن بخفت سعدی (بوستان) - فروخفتن آتش؛ خاموش شدن آن - فروخفتن چراغ؛ خاموش شدن آن : و چراغهای جاهلان خفته بود گفتند از روغن چراغ شما بما بدهید که چراغهای ما خفته است (ترجمهء دیاتسارون ص 282 ) و چراغی که خواهد خفتن نخسپاند (ترجمهء دیاتسارون ص 122 ||) کم شدن فرونشستن فروکش کردن ورم بخفت؛ ورم کم شد آماس کم شد.