خطیه
[خَ طی یَ] (ع اِ) گناه (منتهی الارب) خطیئه : حدیث حسب حال خویش گویم صواب آید ندانم یا خطیهسوزنی || گناه بقصد ج، خطایا، خطائی، خطیات || اندک از هر چیزی (منتهی الارب) رجوع به خطیئه در این لغت نامه شود - خطیهء آدم؛ گناه آدم (یادداشت بخط مؤلف).