خضوع
[خُ] (ع مص) فروتنی کردن (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب ||) آرمیدن || ساکن گردیدن || ساکن گردانیدن (منتهی الارب) (از تاج العروس ||) خواندن کسی را بسوی بدی (منتهی الارب ||) میل کردن ستاره بغروب|| کوشیدن شتران در رفتن (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب ||) پست گردانیدن کسی را || کلانسالی (منتهی الارب).