خسروی
[خُ رَ] (اِخ) نام محلی است از ایران بسرحد ایران و عراق نزدیک قصرشیرین میان قصرشیرین و خانقین واقع در هفتصد و هفتاد و شش هزارگزی تهران (یادداشت به خط مؤلف) در فرهنگ جغرافیایی ایران این نقطه چنین توصیف شده است: قصبه ای است در 21 هزارگزی جنوب باختری قصرشیرین کنار مرز ایران و عراق دارای ابنیهء مهم دولتی مانند گمرک، بانک، مرزبانی، پست و تلگراف، تلفن و بهداری و چند دکان و قهوه خانه، روشنایی خسروی بوسیله موتور مولد برق که به اداره گمرک تعلق دارد تأمین میشود و آب آشامیدنی آن بوسیله موتور آبکش در هفت هزار و پانصد گزی از رودخانهء الوند تهیه می گردد از نمایندگان باربری ساکنانی در خسروی وجود دارد سکنه بومی در شمال خاوری این ناحیه منزل دارند و محصول عمدهء آنجا غلات دیم و ( لبنیات می باشد اهالی اکثر کردند (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5.