خرمی
[خُرْ رَ] (ص نسبی) منسوب بفرقهء خرمدینیه که محرمات را مباح کرده اند و مانند مزدکیه هستند (از انساب سمعانی) منسوب بمذهب خرم دین که مذهب بابک باشد (ناظم الاطباء) : چون معتصم بطرطوس شد لشکر بر او بیعت کردند و عباس پسر مأمون او را بیعت کرده و ببغداد آمد به اول ماه رمضان این سال و خیر آمدش که مردمان همدان و اصفهان اندر دین خرمی شدند و مذهب بابک گرفتند (ترجمهء طبری بلعمی).