خرق
[خِ] (ع ص) جوانمرد و ظریف در سخاوت (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) ج، اَخراق، خِراق، خروق || مرد جوان نیکوخوی کریم (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ج، اخراق، خراق، خروق.