ابوعبدالله

[اَ عَ دِلْ لاه] (اِخ)(1) محمد بن علی بن الحسن. یکی از ملوک بنی نصر اندلس. وی آخرین پادشاه مسلم شبه جزیرهء اندلس است و او را محمد یازدهم خوانند به سال 887 ه . ق. پدر را خلع کرد و بجای او نشست لکن مدت سلطنت او کوتاه بود چه مسیحیان شبه جزیره که آنوقت بر غالب اصقاع اسپانیا مسلط شده بودند با وی جنگ کردند و او شکست خورد و دستگیر و محبوس گردید و در زندان به تابعیت آنان تن درداد و با این شرط از حبس خلاصی یافت و بمقر ملک خویش بازگشت و عم خود ابوعبدالله را از غرناطه براند لکن مسلمین از قبول تابعیت او کراهت می نمودند و تمکین وی نمیکردند ناچار او از قبول تابعیت سرباز زد و ملکهء قشتاله از وی مطالبهء ایفای وعد میکرد وکار بجنگ انجامید و مسیحیان، غرناطه را محاصره و تسخیر کردند و وی به سال 897 ه . ق. بافریقا گریخت و سلطنت مسلمین در اسپانیا منقرض شد و ابوعبدالله به سال 940 ه . ق. بفارس درگذشت و مسلمین بوی ملک اصغر نام دادند.
(1) - Boabdil.