خدامی
[خِ] (اِخ) ابراهیم بن محمد بن ابراهیم نیشابوری خدامی، مکنی به ابواسحاق وی از فقیهان معروف نیشابور و چنانکه ابن ماکولا آورده بسکه خدام نیشابور سکنی داشت (از انساب سمعانی) این خدامی را برادری بنام ابوبشر بود که در عراق و شام و خراسان از مردمان بسیاری حدیث شنید که از آنجمله اند: احمدبن نصر لباد و ابوبکربن یاسین و ابویحیی بزاز و موسی بن هارون و جز اینها و از او ابواحمد محمد بن شعیب بن هارون حدیث کرد.