خدام
[خُ دْ دا] (ع ص، اِ) جِ خادم (غیاث اللغات)، خَ دَمَه (از منتهی الارب) (از متن اللغه) (از معجم الوسیط) (از قاموس) خادمان چاکران خدمتگاران (از آنندراج) : ای بس ملکان را که او فروخورد با ملکت و با چاکران و خدامناصرخسرو ببزمگاه تو شاهان و خسروان خدام برزمگاه توخانان و ایلکان حجاب مسعودسعد.