ابوعبدالله
[اَ عَ دِلْ لاه] (اِخ) محمد بن حسان بسری. یکی از شیوخ تصوف در مائهء سوم هجری. درک صحبت ابوتراب نخشبی کرده است و شیخ ابوعبدالله بن جلاء خدمت او دریافته است و او از سعیدبن منصور خراسانی و عبدالغفاربن نجیح و آدم بن ابی ایاس و ابوصفوان قاسم بن یزید و از ابن نافع ارسوفی و عمروبن عبدالله بن صفوان روایت کند و از او ابراهیم بن عبدالرحمن بن عبدالملک بن مروان دمشقی و محمد بن عثمان اذرعی و ابوبکر محمد بن عمار اسدی و ابوزرعه عبدالرحمن بن واصل و دیگران روایت کنند و بسر قریه ای است از اعمال حوران دمشق و مولد او آن قریه بود و سپس بدمشق شد و تا گاه مرگ بدانجا ببود و هم بدانجا مدفون است. رجوع به نامهء دانشوران ج3 ص 55 شود.