خبیر

[خَ] (ع ص) سنجیده سامان کار کارسازی کرده ساخته و مهیا گردانیده (از برهان قاطع) خباره خبیره خبره || پیچیده (از (73 ،6/ برهان قاطع ||) آگاه دانا باخبر (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) واقف مطلع : هوالحکیم الخبیر (قرآن 18 6) بسیار کس بود که بخواند زبر نبی تفسیر او نداند جز مردم خبیرمنوچهری نامت از علم باید وز / هواللطیف الخبیر (قرآن 103 عمل ای خردمند زی علیم و خبیرناصرخسرو چونکه پیری نفرستاد خداوند رسول یا ازین حال نبرد ایزد دادار خبیر ناصرخسرو با لشکری خبیر بتجارب خطوب و بصیر بعواقب حروب بدان حدود رفتند (ترجمهء تاریخ یمینی) این فرستادن مرا پیش تو میر هست برهانی که شد مرسل خبیر(مثنوی) درد نهانی به که گویم که نیست با خبر از درد من الاخبیرسعدی (طیبات) گر برانی بگناهان قبیح از در خویشم هم بدرگاه تو آیم که لطیفی و خبیر سعدی (خواتیم ||) خبردهنده : فعل تن تو نیکو خوی تن تو نیک از خوی نیک باشد فعل نکو خبیر منوچهری ز اسرار ناگفته لطفش خبیر سعدی (بوستان).