خانه زاد

[نَ / نِ] (ن مف مرکب) آنچه در خانه و خاندانی بوجود آید آنچه از بیرون تهیه نشود بلکه اصل و نسبش در خاندانی باشد|| بومی متعلق به یک محل : صدوسی تن طاوس نر و ماده آورده بود گفتندی که خانه زادند بزمین داور (تاریخ بیهقی ||) بنده زاد چاکرزاد غلام زاد اولاد بنده (ناظم الاطباء) (آنندراج) : خانه زادند و بندهء در شاه خانه داران خاندان ملوکخاقانی بی فرزندی که خانه زادی دارد شک نیست که باشدش بجای فرزند (آنندراج ||) قدیمی (آنندراج) : فغانی زین نظربازی سیه شد نامه ات تا کی خیالت بر خط نوخیز و خال خانه زاد افتد بابا فغانی (از آنندراج) - غلام خانه زاد؛ غلامی که والدینش در خانهء ارباب او نیز غلامی کرده اند، غلامی که پدر و اجدادش غلامان پدر و اجداد ارباب او بوده اند || لقب گونه ای است که چاپلوسان ضمن « غلام خانه زاد بعرض میرساند » : عریضه هایی که به بزرگان می نویسند بخود میدهند، چون.