خانه برانداز
[نَ / نِ بَ اَ] (نف مرکب)مسرف متلف (ناظم الاطباء) کنایه از کسی که هرچه داشته باشد همه را پاک به باد دهد خواه از آن خود باشد خواه از آن دیگری و این در مقابل خانه نگهدار باشد (آنندراج) ولخرج مبذر || خراب کنندهء خانه خانه خراب کن (شرفنامهء منیری) ویران کنندهء خانه خانه کن خانه روب ویران کننده از بین برنده نابودکننده چون، جنگهای خانه برانداز : حالیا خانه برانداز دل و دین من است تا هم آغوش که میباشد و همخانهء کیست( 1)؟ حافظ || مسافر سیاح (از ناظم الاطباء) معشوق (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری) ( 1) - صاحب انجمن آرا این بیت را در ذیل معشوق آورده ظاهراً بین معشوق و خانه خراب کن مناسبتی است زیرا عشق چون به دل راه یافت هرچه در پیش دارد از بین می برد و خانهء دل را به اصطلاح خراب می کند.