خاله

[لَ] (اِخ) شمس الدین محمد بن مؤید حدادی معروف به خاله یکی از شعرای پارسی گوست و عوفی چنین آورد: شمس الدین محمد بن مؤید حدادی معروف به خاله که هاله؛ یعنی خرمن ماه گدای ضمیر اوست و عطارد چون سنبله خوشه چین کشت زار لطایف او، در کمال لطف طبع و جمال فضل و حسن معاشرت و لطف منادمت عدیم المثل، وقتی مرصاحب اجل را هجوی گفته: دوش دیدم صاحب پردخل خرج انگیز را آتشی بر سر چو شمع و تافته دل چون سراج گفتم ای دستور گردون مرتبت در ملک شاه تا بداری همچو بخت و سرفرازی همچو تاج این تفکر چیست گفتا زشت باشد ای جوان معجزی در عهد ما با ملک وانگه بی 1) - عوفی چند رباعی دیگر از او نقل میکند ) (1)( خراج (از لباب الالباب عوفی چ سعید نفیسی ص 514.