خالد
[لِ] (اِخ) ابن معمربن سلیمان بن الحارث بن شجاع بن الحارث بن سدوس السدوسی وی را ادراک زمان نبی دست داد ابواحمد جاحظ آرد: چون مجراه بن ثور شهادت یافت « البیان » عسکری میگوید: در زمان عمر وی رئیس طایفهء بکربن وائل بود در کتاب ریاست بکر را عمر در این عهد به او داد و عثمان نیز بعد از آن ریاست را به شقیق بن مجراه سپرد و سپس به حصین بن المنذر واگذار کرد بنا بر نقل یعقوب بن سفیان خالد در جنگ جمل و صفین با علی بود و در زمرهء امراء لشکر علی قرار داشت شاعری این مطلب را در بیت زیر آورده است: معاوی امر خالدبن معمر فأنک لولا خالد لم تؤمرا (از الاصابه ج 1 قسم 3 ص 147 ) در اعلام زرکلی آمده است: معاویه وی را امارت ارمنستان داد و وی قصد آن بلاد کرد ولی در راه به نصیبین درگذشت، حدود 50 ه ق ( 670 م) (از اعلام زرکلی ج 1 ص 285 ).