خالد

[لِ] (اِخ) ابن معدان الکلاعی، مکنی به ابوعبدالله وی از زهاد عرب است یزیدبن هارون میگوید: خالد به حال روزه درگذشت ابن سعد سال وفات او را صد و سه و عفیربن معدان صد و چهار هجری قمری ذکر میکند وی از ابی عبیده و معاذ و عباده و ابی ذر و جز ایشان روایت میکند ثوربن یزید از خالدبن معدان می آورد که وی گفت: هیچ انسانی نیست جز آنکه او را چهار چشم نباشد دو چشم سر و دو چشم سِرّ با این دو چشم بنده امر آخرت را مینگرد، و چون خدا خیر کسی را بخواهد مر این دو چشم او را قرآن ) « ام علی قلوب اقفالها » گشاده می گرداند و با آن به منظر غیب می نگرد و چون جز این خواهد چنین نکند سپس آیهء ( 47/24 ) را خواند (از صفه الصفوه ج 4 ص 188.