خالد

[لِ] (اِخ) ابن محمد مروزی، مکنی به ابویزیدبن یحیی وی بندار کرمان بود و چون سیمجور از سیستان بگریخت و به راه قهستان برفت او نامه به مقتدر نوشت اندر حدیث سیستان و او را بر این نامه نویسی محمد بن حمدان ترغیب کرد (از تاریخ سیستان چ 1314 ه ش ص 302 ) وی در معیت فضل بن حمید در سال 301 ه ق که احمدبن اسماعیل سامانی کشته شد و پسرش نصر جای او نشست به سیستان رفت و سپس با فضل بر غزنه و بُست دست یافت و بعداً فضل او را تنها گذارد و او به تنهائی دست اندر ( کار شد و بر خلیفه عصیان آورد (از شرح حال رودکی به قلم سعید نفیسی ج 1 ص 400.