خالد
[لِ] (اِخ) ابن عبدالله بن خالدبن اسید وی حاکم بصره از طرف عبدالملک بن مروان بود و روزی که اموال زیادی از طرف حجاج که بعد از او حاکم بصره شده بود برای عبدالملک آوردند عبدالملک به او و برادرش [ امید ] در حضور جمعی خطاب کرد و مطالبی گفت و خالد در مقام جواب برآمد این جواب می رساند که خالد در حکومتش بر بصره به خلاف حجاج با مردم خوشرفتاری می کرده است (از کتاب الوزراء و الکتاب جهشیاری ص 181 ) رجوع به عقد الفرید ج 1 ص 116 و ج 4 ص 105 و ج 5 ص 192 چ محمد سعید العریان شود.