خالد
[لِ] (اِخ) ابن زیدبن کلیب بن ثعلبه بن عبد عوف بن غنم بن مالک بن النجار، مکنی به ابوایوب الانصاری مادرش هند دختر سعیدبن عمر از بنی حارث بن خزرج و از سابقان است او از پیغمبر (ص) و از ابی کعب روایت دارد و از او براءبن عازب و زیدبن خالد و مقدام بن معدی کرب و ابن عباس و جابربن سمره و انس و جز ایشان از صحابه و جماعتی از تابعین روایت کرده اند وی واقعهء عقبه و بدر و وقایع بعد از آن را دیده است پیغمبر (ص) چون به مدینه آمد بر او وارد شد و در نزد او اقامت گزید تا اینکه خانه ها و مسجدش را ساخت (از الاصابه قسم 1 ج 1 ص 90 ) ابن ربیع گوید: او فتح مصر را دیده و در دریای مصر جنگ کرده است وقتی که به همراهی یزیدبن معاویه در آنجا می جنگید به سال 52 ه ق در قسطنطنیه کشته شد و قبرش در آنجاست و ( رومیان در وقت قحط و بی آبی با نیاز و دعا به آن قبر متوسل می شوند (از حسن المحاضره فی اخبار مصر و القاهره ص 108 رجوع به ابوایوب الانصاری خالدبن یزدی (؟) شود.